Kerker

Hoe lang hij hier al opgesloten zat? Hij wist het niet. Dagen, weken, maanden? Het was pikdonker. Vanaf het moment waarop de zware deur met een dreun in het slot gevallen was, was alles zwart geweest. Inktzwart.

Er hing een vochtige kelderlucht. Slaap en wake. Hij wist het niet. Zijn natte vingertoppen gleden over de klamme vloer. Hij voelde modderig zand. Af en toe zweefden donkere kleuren in vage vormeloze patronen voor zijn ogen. Rood en bruin meestal.

Slaap en wake. Een waterdruppel schampte zijn neus. Hij wist het niet.

(© RL, februari 2009)

Zixtie Zox

They are a blessing
to my toez,
every three of them.

Rumpelstrumpchen, hau ab!

.

(© RL, januari 2009)

De kalknagels van de interieurverzorgster

Broosbreken
De schelpenschalen
In kruimelknap uiteen.

Van wat zojuist werd schoon gepoetst.

In een bedje van rood ontstoken vlees,
Bloedend in vage draden van blauwig grijs,
Kraters, gestolde huid aan de riemen verteerd.

Hoe dik kan een teennagel worden? En zwart.

Verlaat mij, o alverzengend hellevuur van verlangen

jouw nagels te kussen,

jouw korsten te likken,

jouw eelt te proeven.

Eet smakelijk.

(© RL, september 2000)