dinsdag 10 februari 2009

Kerker

Hoe lang hij hier al opgesloten zat? Hij wist het niet. Dagen, weken, maanden? Het was pikdonker. Vanaf het moment waarop de zware deur met een dreun in het slot gevallen was, was alles zwart geweest. Inktzwart.

Er hing een vochtige kelderlucht. Slaap en wake. Hij wist het niet. Zijn natte vingertoppen gleden over de klamme vloer. Hij voelde modderig zand. Af en toe zweefden donkere kleuren in vage vormeloze patronen voor zijn ogen. Rood en bruin meestal.

Slaap en wake. Een waterdruppel schampte zijn neus. Hij wist het niet.

(© RL, februari 2009)

maandag 9 februari 2009

Zixtie Zox



They are a blessing
to my toez,
every three of them.

Rumpelstrumpchen, hau ab!
.
(© RL, januari 2009)

zondag 8 februari 2009

De kalknagels van de interieurverzorgster

Broosbreken
De schelpenschalen
In kruimelknap uiteen.

Van wat zojuist werd schoon gepoetst.

In een bedje van rood ontstoken vlees,
Bloedend in vage draden van blauwig grijs,
Kraters, gestolde huid aan de riemen verteerd.

Hoe dik kan een teennagel worden? En zwart.

Verlaat mij, o alverzengend hellevuur van verlangen
jouw nagels te kussen,
jouw korsten te likken,
jouw eelt te proeven.

Eet smakelijk.

(© RL, september 2000)

zaterdag 17 januari 2009

1 + 1 = 2





(bron: de Volkskrant; datum onbekend)

vrijdag 16 januari 2009

Ontsnappen

Op een vrije dag heb je geen verplichtingen, waardoor je dingen kunt doen waarvoor je anders geen tijd hebt, zoals het lezen van boeken die je echt interesseren en niet verplichte kost zijn vanwege je werk. Zo’n boek is bijvoorbeeld de avonturenroman State of Fear van Michael Crichton, het reisverslag In Patagonia van Bruce Chatwin of de novelle Werther Nieland van Gerard Reve.

Het lezen gaat dan helemaal vanzelf. En het boek is uit.

(© RL, januari 2009)

donderdag 15 januari 2009

Stofzuiger

(bron: de Volkskrant; datum onbekend)

woensdag 14 januari 2009

Trapval


Toen hij, aan het einde van zijn val bij de onderste traptrede aanbeland, de laatste en definitieve nekslag kreeg toegediend van diezelfde trede, stierf hij een wisse dood. Vlak voor hij kwam te overlijden moest hij in een flits nog even denken aan die ene keer, dat hij ook van de trap was gedonderd en waarbij hij slechts zijn linkerpink had verstuikt. Hij proefde nog even de euforische stemming, die hem destijds na die overleefde val deelachtig werd...

(© RL, maart 1996)

dinsdag 13 januari 2009

De geit met de drie hoorns

De laatste paar bladeren van een zachte berk hangen, bruin en aangetast, stil wiegend aan dezelfde tak. Het is herfst. Onder de boom ritselt een veldmuis op zoek naar eten door het dode lommer. Een jonge vliegenzwam steekt onopvallend zijn hoed boven het gebladerte uit. En een iel spinnetje met lange poten klimt snel tegen de wortels van de berk omhoog als op enkele meters afstand met donderend geraas de nacht neerstort en de maan als een waanzinnige tussen hemel en aarde begint te stuiteren.

De seniele geit zag het allemaal voor zijn oude waterige ogen gebeuren. Hij staarde koud van onder zijn drie hoorns toe. Het deerde hem niet dat hij met een rafelig touw was vastgebonden aan een paaltje, hetzelfde paaltje waaraan ook een ander koord was bevestigd dat verhinderde dat de maan al stuiterend de aarde zou verlaten.
(© RL, januari 2009)

maandag 12 januari 2009

Le prince de cuisine de l'Europe Occidentale

Snelpak X,Y,Z, met Bulgaarse haksla
ten onder aan subgroenaal accent
te schrobben fiks à happa.
Holus nomen quod.

Le Lotto au snelrecht échauffé sur 222 ⁰ C.
D'achterkast jusqu'à officemes
vallend in TL-licht, type T5-FQ bis;
niettegenstaande 5,49% natrium,
3,82% calcium en magnesiumcarbonaat.

Im Höchstfall.

(© RL, januari 2009)

zondag 11 januari 2009

Twaalf-honderd-en-twaalf

Armäa Digma leitet uwer
Jovanna zum Alttag.

1212 GFT Berjo, de leden,
erbié nec pereac selectum.

Geoff from Idaho in D minor
Goes 2 Langleux (Bel.),
erbié XII XII iam 71,920.

(© RL, mei 1996)

zaterdag 10 januari 2009

Ebegele


Ohne alte Teilen geht Ernardihi von Eck nach Ebegele,
zum wörmeln.
Auch Ziggy Amtasch zieht pro ZZ-Zug nach Ebegele,
um dort Gehntehebende zu feiern.

Dahé Priarde chièt les exprimelles vertes au-dessous de Ebegèle.

Wer adwer Ebegele, ocda mai abdomen quod !

(© RL, mei 1996)