Toen hij, aan het einde van zijn val bij de onderste traptrede aanbeland, de laatste en definitieve nekslag kreeg toegediend van diezelfde trede, stierf hij een wisse dood. Vlak voor hij kwam te overlijden moest hij in een flits nog even denken aan die ene keer, dat hij ook van de trap was gedonderd en waarbij hij slechts zijn linkerpink had verstuikt. Hij proefde nog even de euforische stemming, die hem destijds na die overleefde val deelachtig werd...
(© RL, maart 1996)
