Een van de meest in het oog springende gebouwen van Nederland staat zonder twijfel in Eindhoven, de stad waar ik mijn jeugd doorbracht. Ik heb het natuurlijk over het Evoluon, een bouwwerk met de contouren van een reusachtige paddenstoel. In vroeger tijden huisvestte dit markante pand een permanente expositie van de laatste ontwikkelingen op het gebied van wetenschap en techniek. Ik heb er als jonge onderzoeker menige zaterdag doorgebracht. Gefascineerd door geavanceerde speeltjes als ik toen al was. Diep onder de indruk van zowel de overweldigende architectonische gestalte van het gebouw zelf, als van de state of the art technologie die erin werd tentoongesteld. Zo werd je als bezoeker bij binnenkomst in de enorme ontvangsthal jarenlang verwelkomd door een soepele doorzichtige metaalconstructie die wel wat weg had van een giraffe. Deze robot boog zijn lange nek naar je toe als je hem riep. En op één van de bovenverdiepingen in de koepel stond een machine die met 1001 verschillende intonaties het woord ‘koffie’ kon uitspreken. Door op knoppen te duwen of eraan te draaien kon je dat zelf beïnvloeden. En niet te vergeten de zwart-wit beeldtelefoon. Dit was de voorloper van Skype op internet, maar dan met bakelieten telefoontoestellen.
Eind jaren ’80 werd het Evoluon gesloten voor het grote publiek om eerst dienst te gaan doen als ontvangstcentrum voor het Philips concern en later als congresgebouw voor de gemeente Eindhoven. Ik heb het altijd jammer gevonden dat je sinds die tijd niet meer zomaar naar binnen kunt. Ik zou die sfeer uit de jaren ‘70 nog wel eens willen opsnuiven. HIER en HIER kunt u zien hoe het was. (Let op de voor die tijd typische sjabbie-doe-daa-deuntjes op de achtergrond.)
Evoluon, Eindhoven, Nederland
Overigens ben ik geen professionele kenner van architectuur. Maar ik kan wel erg genieten van de schoonheid van bijzondere gebouwen. Dat genoegen is puur persoonlijk. Het is gebaseerd op mijn eigen beleving van esthetiek, wars van allerlei kunstzinnig en architecturaal getheoretiseer.
Vorig jaar zomer hing ik een dag rond in het centrum van de metropool Seattle aan de Noord-Amerikaanse westkust. Daar bracht ik onder andere een bezoek aan het Experience Music Project en het Science Fiction Museum, samen gevestigd in een wel heel opmerkelijk bouwwerk van organisch gegolfde metalen platen in diverse kleuren. Het waren fascinerende exposities met veel mogelijkheden tot interactie. Maar ik werd nog meer gegrepen door de constructie van het gebouw zelf. Van binnen overweldigende tentoonstellingsruimten op meerdere verdiepingen. Van buiten een magnifieke gestalte in glimmende veelkleurigheid, geheel passend in de urbane context ter plekke.
Experience Music Project, Seattle, USA
Vooral als een gebouw een symbiose vormt met zijn natuurlijke omgeving dan kan ik daar erg van genieten. Enige tijd geleden stuitte ik per toeval op zoiets moois in eigen land: Hier. Schoonheid in eenvoud. Dat was nou nog eens wat je noemt een ‘Frank Lloyd Wright’ momentje dicht bij huis. Niet overtuigd? Vergelijk en oordeel dan zelf op deze prachtige multimediale website over Fallingwater, die beroemde villa van Wright in Pennsylvania (USA).
Fallingwater, Mill Run, USA
En voor het geval u inmiddels de smaak te pakken heeft, kunt u HIER smullen van alles wat er in de wereld te koop is onder het kopje ‘bizarre bouwsels’. Ook Nederland laat zich niet onbetuigd.
Dit artikel verscheen eerder in Het Nieuwe Journaal.
(© RL, juni 2010)
