zaterdag 17 september 2011

De meeslepende klanken van Boards of Canada


Ik heb hier op het weblog een naam hoog te houden als liefhebber van freaky computermuziek. Dus het wordt weer eens tijd u daarmee te vervelen. Hoewel... ‘freaky' is eigenlijk een belediging voor Boards of Canada, de Schotse technoband waar ik het in dit stukje over ga hebben. Deze band, die in 1998 definitief doorbrak bij het grote (nou ja, alles is relatief!) publiek met de CD 'Music has the Right to Children', behoort namelijk tot de beste in zijn soort. Twee broers, Michael en Marcus Eoin Sandison, vormen het creatieve brein van deze popgroep. Zij lieten zich onder andere inspireren door de documentaireproducties van de National Film Board of Canada, een filmbureau van de Canadese overheid. De naam van de band verwijst daarnaar.
De elektronische muziek van Boards of Canada valt in de categorie die bij insiders bekend staat als ambient of intelligent dance music. Persoonlijk vind ik de typering soundscape beter aansluiten bij hun instrumentale creaties, die vaak zijn doorspekt met al dan niet repeterende flarden van mensenstemmen en dierengeluiden. De ingenieuze composities van de band zijn als warme klankschilderijen. Ze laten zich beluisteren als langzaam voorbijtrekkende landschappelijke vergezichten of als herkenbare situaties van anonieme menselijke bedrijvigheid. En dat allemaal in de beslotenheid van de eigen gedachten. Je voelt je als luisteraar aan de hand genomen op een hypnotiserende trip door vreemde werelden, die tegelijkertijd vaag bekend voorkomen. Gevoelens van heimwee naar het niet bestaande. Soms melancholiek, soms opgewekt, dan weer onbestemd. Heel tastbaar.

Maar ja, ik kan hier natuurlijk een ellenlang interessantdoenerig kletsverhaal gaan zitten ophangen, vergeven van de superlatieven, om te proberen het onbeschrijflijke te beschrijven. Maar het beste kunt u er gewoon zelf even aan ruiken.

Een representatieve selectie maken uit het veelzijdige werk van de band blijft riskant. Toch heb ik maar een poging gewaagd, met YouTube-filmpjes. Ik raad u echter aan de muziek eerst te luisteren zonder bijbehorende video's te bekijken. Op die manier wordt u gedwongen uw verbeelding te laten spreken om de soundscapes vorm te geven.

Ga d'r maar eens goed voor zitten. Sluit u af van uw omgeving. Zet de volumeknop op 10. Klik op een hyperlink hieronder. Doe uw ogen dicht. En droom weg op de meeslepende klanken uit de computers van Boards of Canada, deze moderne meesters van de nostalgie.

Mijn favoriete 7-tal:
Left Side Drive (2006) - [luister]
You Could Feel the Sky (2002) - [luister]
The beach at Redpoint (2002) - [luister]
In a Beautiful Place out in the Country (2000) - [luister]
Kid for Today (2000) - [luister]
Aquarius (1998) - [luister]
Everything you do is a Balloon (1996)- [luister]

You will either love it or hate it. There is no in-between.


Dit artikel verscheen eerder in Het Nieuwe Journaal.
(© RL, september 2009)